از وقتی اومدم می دونستم ندارم امید

چون چشام بودش که از این دنیا ترسید

یه پسر تنها دیگه شده آواره

تو این دنیا موندن واسش فرقی نداره

تو این سکوت مطلق

دنبال راه چاره

آره داره باشه واسه تا سه میشمره

حالا شده فاسد واسه کاذب پیش میره

تو این دنیای سرد هیچ رنگی رو نشناخت

همه چیو دید ولی فردا چه راست باخت

یه مشت گدا گشنه ریختن دوروبرش

منتظر بودن بمیره تا بخورنش

ولی تو این هجوم مرگ باز جون گرفت

منتظر بود ببینه چی رقم می خوره سرنوشت

نگاه به ساعت روی قاب دیوار

توی ثانیه ها دنبال راه فرار

دیگه تو این سکوت ندارم من قرار

خدا تو این تنهایی منو تنها نذار

از بچگی تا الان زندگی با ذلت

بزرگ شدم با خواری و خفت

زندگی می کنم چون مجبورم

چیزی رو نمی بینم فکر کن من کورم

هیچکس تشویقم نکرد همه زدن توی سرم

حالا که به اینجا رسیدم باید زود برم

هیچ راه فراری جز مرگ ندارم

از این دنیا من بیزارم

به همتون ثابت می کنم که کیم من

یه روزی محبوب دلها می شم من

طعم همه تلخیو آره چشیدم

چشام کوره واسه همین چیزی من ندیدم

می گن موندنت دیگه مهم نیست

هیچی نداری جز روح خبیث

خواستن همه چیز از طمع و حرص

برای تو تقدیر داره یه اسم

توی نمودار زندگی نداشتی وجود

برای یه بارم شده رو به خدا کن سجود

وقتی دیدی یه آدم آواره بکن سکوت

داستان بچگی زیر گنبد کبود

تو این قصه جز خدای ما خدایی نبود

حالا به جایی رسیدم که محبوب شدم

که بتونم همه ی شما رو سرکوب کنم

توی جمع سوژه ی خندت بودم

جوابتو نمیدم می گی مغرور شدم

آره مغرور شدم

باور داشتی قدم اولم می خوام قدرتی

نمی خوام دیگه حتی از دست بدم فرصتی

می دونم ، می تونم دارم جراتی

با چشمای حسودتون تو چشام زل زدین

الان هستم من تو مسیر اوج

قدرت منو نداره تو دریای موج

بدونید بین من و شما فاصله کم شده

هرکی احساس نزدیکی به من داره هول شده

هرچی به من نزدیکی کنید واسم باز دورید

جلو چشای من یه روزنه ی کورید

حالا به جایی رسیدم که محبوب شدم

که بتونم همه ی شما رو سرکوب کنم

توی جمع سوژه ی خندت بودم

جوابتو نمیدم می گی مغرور شدم

آره مغرور شدم